“Wat ik hier in 8 maanden heb geleerd, leer je niet op school”

Verhalen uit de praktijk | 19-05-2025 | DJI

Van stagemarkt naar VIC-afdeling

“Ik ben in september begonnen met mijn stage op een VIC (Very Intensive Care) afdeling. De jongeren op deze VIC-afdeling krijgen zorg op maat vanwege complexe psychiatrische problematiek. Denk aan autisme, hechtingsstoornissen, persoonlijkheidsstoornissen... Je hebt hier echt met uiteenlopende situaties te maken.”

Dat Britt juist hier terechtkwam, was eigenlijk toeval. “Op school hadden we een stagemarkt en daar raakte ik in gesprek met de stagecoördinatoren van de RJJI. Ik was meteen enthousiast. Dat gesprek maakte zo’n indruk dat ik besloot te solliciteren voor een stageplek – en dat werd een schot in de roos.”

Meedraaien in het ritme van de groep

Op de afdeling waar Britt stage loopt, verblijven zes jongeren. Als stagiaire draait Britt volledig mee in het dagprogramma. “We starten ‘s ochtends met het wekken van de jongeren – dat doe je altijd samen met een collega, veiligheid en samenwerking staan hier voorop. Daarna ontbijten we, praten we over het nieuws, en brengen we de jongeren naar school. Tijdens de lesuren werk ik aan administratieve taken en ondersteun ik bij het mentorschap. In de middag en avond is er ruimte voor recreatie: we koken samen, kijken tv of doen een spelletje.”

Wat haar opvalt? “De dagen zijn goed gevuld, maar er is ook ruimte voor gewone momenten. Juist die balans maakt het werk bijzonder. Je bent er niet alleen om grenzen aan te geven, maar ook om écht contact te maken.”

Vertrouwen opbouwen

In het begin was het wennen. “De jongeren op mijn groep zijn allemaal ongeveer even oud als ik. Dat maakte het lastig om in mijn rol te stappen: hoe spreek je iemand aan die net zo oud is als jij, terwijl je toch professionele afstand moet houden?” Gelukkig voelde Britt zich gesteund. “Ik kon alles bespreken met mijn collega’s. Mijn stagebegeleidster is hier zelf ooit ook begonnen als stagiaire, dus zij begreep precies waar ik doorheen ging. Dat hielp enorm.”

“In het begin testen ze je. Maar als je vertrouwen opbouwt, merk je dat je écht iets kunt betekenen. Dan ontstaan er gesprekken die je nooit meer vergeet.”

Het duurde even voordat Britt écht een band opbouwde met de jongeren. “Ze testen je, dat hoort erbij. Logisch ook, want je komt als onbekende in hun vertrouwde groep. Maar als je laat zien dat je betrouwbaar bent, dat je doet wat je zegt, dan komt dat vertrouwen vanzelf. Nu hebben we regelmatig goede, oprechte gesprekken. Dat vind ik misschien wel het mooiste van deze stage.”

Theorie in de praktijk

Britt specialiseerde zich binnen haar opleiding in jeugd. De kennis die ze daar opdeed, kan ze nu toepassen. “We hebben het gehad over verschillende problematieken, opvoeding en begrenzing. Dat zie ik hier allemaal terug. Je herkent dingen, koppelt ze aan theorie, en leert wat wel of niet werkt in de praktijk.”

Toch blijft haar conclusie duidelijk: “Wat ik in deze acht maanden heb geleerd, leer je niet op school. Je ontwikkelt pas écht vaardigheden als je het doet – stevig in je schoenen staan, je grenzen aangeven, achter je beslissingen blijven staan. Die groei zie ik bij mezelf heel duidelijk.”
 

Verrassend huiselijk

Een van de dingen die haar het meest verraste, was de sfeer. “Ik dacht dat het hier veel gesloten zou zijn, dat jongeren veel op hun kamer zouden zitten. Maar niets is minder waar. De sfeer is juist huiselijk. We doen veel samen, er is structuur, maar ook ruimte voor ontspanning. Het beeld dat je misschien hebt door series of films, is in het echt wel anders.”

Ook het teamgevoel speelt daarin mee. “De sfeer onder collega’s is open en veilig. Je kunt alles vragen. Zeker met het huidige personeelstekort is de werkdruk soms hoog, maar we doen het echt met elkaar. En ondanks die druk heb ik altijd de begeleiding gekregen die ik nodig had.”

Blijven na de stage

Britt is bijna afgestudeerd – en blijft. “Vanaf juli krijg ik een jaarcontract. Dat zegt denk ik genoeg over hoe fijn ik het hier heb gehad. Ik kijk met trots terug op mijn ontwikkeling, vooral op het gebied van mentorschap. Ik wil nog beter leren hoe je écht tot de kern komt bij een jongere. Dat je het verschil kunt maken, dat iemand later denkt: ‘Die Britt heeft me toen echt geholpen.’”

Tip voor toekomstige stagiairs

Wat je volgens Britt nodig hebt om goed stage te kunnen lopen in een justitiële jeugdinrichting? “Je moet vooral jezelf blijven, betrouwbaar zijn en stevig in je schoenen staan. De jongeren willen weten wat ze aan je hebben. Duidelijkheid, structuur en doen wat je zegt – dat is belangrijk. En vergeet niet: je werkt met een kwetsbare doelgroep. Daar moet je respectvol, bewust en professioneel mee omgaan. Maar als je dat doet, is dit een ontzettend leerzame en waardevolle plek.”