Een oma in de gevangenis
Verhalen uit de praktijk
Een vrouw van boven de 60 en voor de eerste keer in de gevangenis. Hoe raar kan iemands leven lopen? Ik, Elma, werk als arbeidsmedewerker en raak met haar aan de praat. Ik vraag haar waarvoor zij vastzit.
“De nieuwe vriend van mijn dochter terroriseerde haar kinderen. Hij schreeuwde vaak tegen ze, hij was totaal geen kinderen gewend. Ze waren bang voor hem, zelfs zo bang dat ik het niet meer aan kon zien. Het zijn wel mijn kleinkinderen. Het was zo hartverscheurend, dat ik mijn mond niet meer kon houden. Ik riep allerlei dingen tegen hem, ik wilde dat het zou stoppen.
Maar ik had me er niet mee moeten bemoeien, ik had het aan mijn dochter moeten overlaten. In die tijd had ik veel stress en tobde ik met mijn gezondheid. Ik was destijds ook nog een stevige drinker. Het is op een avond fout gegaan, ik heb hem bedreigd en dingen kapot gemaakt. Wat er precies is gebeurd kan ik me niet meer herinneren.”
Hoe is het voor je om in detentie te zitten?
“Ik leer veel, maar hoor ook veel schrijnende verhalen van andere gedetineerden. Dat doet wat met me. In het sporten heb ik mijn uitlaatklep gevonden en dat is fijn. Het werken vind ik trouwens ook leuk. De begeleiding is prima en ik heb veel aan de psycholoog. Wat me veel heeft gebracht is de Alpha-cursus. In deze cursus heb ik echt de rust gevonden. Als ik uit detentie kom, wil ik me laten dopen. Ik heb zóveel aan de geestelijke verzorging gehad, dat is heel belangrijk voor mij geworden. Weet je wat ik het ergste vind van dat ik hier vastzit? Dat ik niet bij de geboorte van mijn kleinkind kon zijn.”
Hoe kijkt de omgeving nu tegen je aan?
“Wat mij enorm teleurgesteld heeft is dat heel veel mensen mij hebben laten vallen als een baksteen. De familie van mijn man en mijn kinderen, maar ook vrienden en kennissen. Mijn man, de kinderen van mijn man en mijn broer hebben mij altijd gesteund door dik en dun. Mijn man heeft dus ook geen contact meer met zijn familie. Er is alleen app-contact met de verjaardagen. Ik heb nog geprobeerd om contact te leggen met mijn dochter en haar vriend, maar helaas wilden zij geen contact met mij.”
Wat wil ja na je detentie doen?
“Dan wil ik vrijwilligerswerk gaan doen. Maar het lijkt me ook mooi om gastvrouw te zijn in de uitvaartbranche. Mijn man en ik willen ook gaan reizen. We hebben inmiddels een nieuw huis in een andere woonplaats, ik mag namelijk niet meer in mijn oude woonplaats komen.”
Wat heb je aan deze periode gehad?
“Wat ik heb gemerkt is dat het personeel heel gemoedelijk is naar de gedetineerden en dit heb ik enorm gewaardeerd. Ik werd als mens gezien en niet als gedetineerde. Al met al heb ik dit niet als verloren tijd gezien, ik heb heel veel geleerd. Ik kan nu beter mijn grenzen aangeven. Eigenlijk kun je wel zeggen dat deze periode een complete verandering in ons leven heeft gebracht. Ik heb gezien dat het echt iedereen kan overkomen om vast te zitten, ook al ben je tandartsvrouw. Hiervoor ben ik nog nooit in aanraking geweest met Justitie, dus zeg nooit: NOOIT!”
Volg jij Elma al op instagram?