5 vragen aan IBT-commandant Ramona

Verhalen uit de praktijk

Ramona is commandant van het Intern Bijstands Team (IBT). Naast commandant is ze ook inzetbaar als lid. “Ik vind het een meerwaarde dat ik de inzet van het IBT afwisselend vanuit beide perspectieven ervaar."

Ramona
Beeld: ©DJI / DJI

“Hoe tof is het als je als vrouw in een toch wel mannenwereld een compleet losgeslagen situatie onder controle weet te krijgen?”

1. Heb je wel eens voordeel gehad als vrouw bij het IBT?

“Ja, hoor, als vrouw heb je soms een verrassingseffect. Ik herinner me een gedetineerde, die had zijn complete cel verbouwd en moest naar de isolatie. Hij was groot en sterk dus we waren op onze hoede. Omdat een cel vrij krap is en er overal glas lag, vroegen we hem om voor zijn celdeur op zijn knieën te gaan zitten.

De werkruimte van IBT’ers tijdens een inzet is heel krap. Daarom is degene die de gedetineerde afboeit meestal een klein, smal iemand. Hier wordt vaak een vrouw voor ingezet. In dit geval was ik de gelukkige.

De deur ging open. Hij zat op zijn knieën maar toch wisten we niet of zijn gedrag ineens zou omslaan. Ik benaderde hem en zei dat ik hem zou komen afboeien. Op dat moment draaide hij zijn hoofd om, waarop mijn collega zei ‘voor je kijken’. Ik boeide hem af, zette hem op zijn benen en we liepen de cel uit voor een veiligheidsfouillering. De beste man bleef naar mij kijken. Hij kon niet geloven dat ik als vrouw bij het IBT zat.

Het kan overigens ook averechts werken. Maar meestal als er tussen het testosteron een vrouwenstem vraagt of iemand wil meewerken worden ze vaak - niet altijd - rustig. Dit is zeker de kracht van een vrouw bij het IBT.”

2. Hoe kom je bij het IBT?

"Vlak nadat ik was gestart als detentietoezichthouder wist ik al dat ik dit als extra taak naast mijn functie wilde doen. Twee jaar verder werden er interne vacatures opengesteld en kwam ik door de sporttest heen. Die bestond toen onder andere uit een shuttle run test, opdrukken buikspieren... Hoe goed je conditie ook is, je gaat er aan. Naast de fysieke test is er trouwens ook een briefselectie en voeren we gesprekken met de kandidaten.”

3. Hoe zwaar is de training?

“In juli 2013 heb ik mijn 8-daagse IBT-opleiding gehaald. De opleiding vond ik zwaar. Fysiek, maar ook mentaal. Op een gegeven moment ben je op, hoe goed je conditie ook is. Dan krijg je gedachtes als: ‘Ik kan dit niet. Ik wil naar huis.’ Op de derde dag werd dat beter, toen werd de training ook milder, minder uitputtend. Op de vierde dag ging ik weer helemaal stuk. Je kunt het een beetje vergelijken met die serie, Kamp van Koningsbrugge.”

4. Er zitten niet veel vrouwen bij het IBT toch?

“Toen ik de opleiding deed, werkte ik bij de Dienst Bijzondere Voorzieningen (DBV) waar het heel normaal was dat er vrouwen bij het IBT zaten. Later kwam ik bij het IBT van PI de Geniepoort (wat nu PI Alphen is). Zij hadden geen vrouwen bij het IBT. En ze hadden daardoor ook erg veel moeite om mij als volwaardig lid te accepteren. Enkele trainingen verder kwamen de mannen langzaam terug op hun vooroordelen…”

5. Hierdoor kwamen de mannen terug op hun vooroordelen

“Het Opleidingsinstituut vroeg mijn PI om te ondersteunen bij het opleiden van Instructeurs Lichamelijke Opvoeding (ILO) voor het IBT: er werden twee ILO’ers overgevlogen vanuit Bonaire.

Tijdens hun examen moesten we een trapprocedure doen. Je moet dan achter elkaar in een treintje de trap op terwijl er vanaf boven allerlei spullen naar beneden worden gegooid. Autobanden, kratten, boomstammen, het kon niet gek genoeg. Omdat het erg intensief is, werd de groep in tweeën gesplitst.

De eerste groep had net vijf treden beklommen, maar ze vonden de druk te hoog, dus ze trokken zich terug. Ik was de eerste man/vrouw van de tweede groep. Vooraf had ik al aangegeven dat ik niet van plan was mij terug te trekken. Er werd ontzettend veel weerstand geboden maar wij stonden binnen no-time bovenaan de trap.

Tijdens de evaluatie zeiden beide ILO’ers dat ze in shock waren dat ik als vrouw zo intimiderend over kon komen, doordat ik ze goed op afstand kon houden.

De gezichten van de mannen als ze mij meemaken in trainingen zijn dan ook heel wat waard.”

Werken bij DJI

Er zit meer achter werken bij DJI. Meer weten? Bekijk meer informatie op www.werkenbijdji.nl en bekijk de vacatures in de beveiliging bij DJI.

Lees ook het verhaal over Debbie die sinds drie jaar werkzaam is bij JC Schiphol en altijd al bij het IBT wilde.